Op zoek naar Du Guesclin
“Wen, doe dat boek dicht, we zijn bijna bij de halte. Je kan dat boek dromen.” Mijn vader keek me geërgerd aan. De afgelopen vakantie in Normandië hadden we in staat van onbegrip doorgebracht. Omdat ik dus echt niet snapte waarom mijn vader het nodig vond om ons van het ene invasiestrand naar het andere te slepen. Omaha Beach, Juno Beach, Gold Beach, Utah Beach. Whatever! Als je er een hebt gezien, heb je ze allemaal gezien. Mijn vakantie had bestaan uit eindeloze rijen van witte kruisen, de zilte zeelucht op mijn tong, schoenen vol zand, de geur van slap gebakken patat uit museumrestaurants en zwartwit films vol mitrailleurgeluiden. Mijn vader op zijn beurt snapte niet waarom ik zo graag naar Mont St.Michel en Bretagne wilde. In de voetsporen van Marije Wartelsdochter en Bertrand Du Guesclin. Vanaf het moment dat ik ‘Geef me de ruimte’ uit de rekken van de muffe schoolbibliotheek had getrokken was ik verkocht geweest. Verknocht aan de verzonnen èn historische figuren uit...
